فکر کنم شنبه بود یا جمعه،که یکی از دوستان بهم زنگ زد وگفت که سوژه ای داغ برای نوشتن دارم آن هم این بود که عکسی از امام خمینی که از همه بیشتر دوست داری رو بگذاری تو وبلاگت ومطلبی درباره اش بنویسی.
من هم هر چقدر فکر کردم هیچ عکسی را زیباتر و دوست داشتنی تر از این عکس که می خواهم به شما نشون بدم،پیدا نکردم.
هر وقت من این عکس امام رو می بینم،می خوام که مال خودم باشه و غرق شادی می شم اگه کسی این عکس رو به من هدیه بده. 
آن عکس (اینه).